słownik Szwedzko-Polski »
kontinent w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kontinent | kontynent(geografia, geograficzny) wielki obszar lądu otoczony morzem lub oceanem, mający więcej niż 5 000 000 kilometrów kwadratowych; |
| kontinental [~t ~a] adjektiv | kontynentalnyadjective |
| kontinentaldrift [~en] substantiv | epejroforeza(geologia, geologiczny) poziome ruchy kontynentów skutkujące zmianami ich położenia względem siebie i względem biegunów; |
| kontinentalsockel [~n -socklar] substantiv | |
| subkontinent [~en ~er] substantiv | subkontynent(geografia, geograficzny) ląd wielkich rozmiarów, lecz mniejszy niż kontynent lub stanowiący jego wydzieloną, szczególną część; |
| superkontinent | superkontynent(geologia, geologiczny) masa lądu składająca się z więcej niż jednego współczesnego kontynentu; |
| transkontinental [~t ~a] adjektiv | transkontynentalnyadjective |
