słownik Szwedzko-Polski »

konsul w języku polskim

SzwedzkiPolski
konsul [~n ~er ] substantiv

konsul(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: wysoki urzędnik odpowiedzialny za politykę zagraniczną;
noun

konsul(historia, historyczny, historycznie) we Francji: tytuł jednego z trzech najwyższych członków rządu w okresie I Republiki;
noun

konsul(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) urzędnik państwa pełniący funkcje za granicą, w urzędzie konsularnym;
noun

konsulat [~et; pl. ~] substantiv

konsulat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) urząd państwa wysyłającego w państwie przyjmującym;
noun

konsultation [~en ~er] substantiv

konsultacjanoun
narada specjalistów lub decydentów przed decyzją w jakiejś sprawie

konsultacjanoun
udzielanie rad i wyjaśnień przez specjalistę lub rzeczoznawcę

konsultacjanoun
zasięganie opinii u specjalisty lub rzeczoznawcy

konsylium(medycyna, medyczny) narada lekarzy mająca na celu rozpoznanie choroby i ustalenie sposobu leczenia
noun

konsultera [~de ~t] verb

konsultowaćverb
naradzać się w jakiejś sprawie

konsultowaćverb
zasięgać opinii, rady w jakiejś sprawie u specjalisty

poradzićverb
zasięgnąć czyjejś rady