konsekvent w języku polskim

Szwedzki	Polski
konsekvent [n. ~, ~a] adjektiv	konsekwentnieadjective w sposób konsekwentny
inkonsekvent [n. ~, ~a] adjektiv	niekonsekwentnyadjective pozbawiony konsekwencji (np. w działaniu, planach); sprzeczny, nielogiczny

Historia wyszukiwania