komplett w języku polskim

Szwedzki	Polski
komplett [n. ~, ~a] adjektiv	kompletnyadjective całkowity, zupełny kompletnyadjective cały, będący w komplecie zupełnyadjective obejmujący całość
komplettera [~de ~t] verb	dopełniaćverb uzupełniać do całości kompletowaćverb uzupełniać zbiór przedmiotów, grupę ludzi itp. w celu uzyskania kompletu
komplettering [~en ~ar] substantiv	uzupełnienienoun to, co jest dopełnieniem, rozwinięciem, dodatkiem do czegoś
inkomplett [n. ~, ~a] adjektiv	niekompletnyadjective nietworzący kompletu, nietworzący całości, niepełny

Historia wyszukiwania