knog w języku polskim

Szwedzki	Polski
knog [~et; pl. ~] substantiv	katorga(przenośnie, przenośnia) ciężka praca, zwłaszcza fizyczna noun mozółnoun praca wymagająca ogromnego wysiłku i dużego nakładu cierpliwości
knoga [~de ~t] verb	harowaćverb ciężko pracować
knoge [~n knogar] substantiv	knykieć(anatomia, anatomiczny) człon palca ręki (zginający się) noun
knogjärn [~et; pl. ~] substantiv	kastetnoun rodzaj dodatkowej broni do walki na pięści w kształcie zespojonych ze sobą pierścieni;

Historia wyszukiwania