knöl w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| knöl [~en ~ar] substantiv | bulwa(botanika, botaniczny) zgrubiała część korzenia lub pędu; chamnoun chamuśnoun gruzełnoun guznoun |
| knölartig | bulwiasty(botanika, botaniczny) posiadający bulwy, składający się z bulw |
| knölig [~t ~a] adjektiv | guzowatyadjective pokrętnyadjective szorstkiadjective sękatyadjective |
| knölsvan [~en ~ar] substantiv | łabędź niemy(ornitologia, ornitologiczny) Cygnus olor, gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; |
| knölval [~en ~ar] substantiv | długopłetwiec oceaniczny(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Megaptera novaeangliae Borowski, gatunek morskiego ssaka z rodziny płetwalowatych; humbak(zoologia, zoologiczny) Megaptera novaeangliae, gatunek wieloryba z podrzędu fiszbinowców; |
| fotknöl [~en ~ar] substantiv | kostka(anatomia, anatomiczny) mała kość łącząca stopę z nogą; |
| rotknöl [~en ~ar] substantiv | bulwa(botanika, botaniczny) zgrubiała część korzenia lub pędu; |
