kines w języku polskim

Szwedzki	Polski
kines [~en ~er] substantiv	Chińczyknoun obywatel Chin Chińczyknoun osoba narodowości chińskiej; czarna magia(związek frazeologiczny) coś zupełnie niezrozumiałego, trudnego do pojęcia lub nieznanego dla kogoś noun
kinesa [~de ~t] verb	waletowaćverb mieszkać bez meldunku w akademiku
kinesisk [~t ~a] adjektiv	chińskiadjective odnoszący się do Chin lub Chińczyków
kinesiska [~n kinesiskor] substantiv	Chinkanoun kobieta lub dziewczyna narodowości chińskiej, obywatelka lub mieszkanka Chin chiński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy w Chinach; noun
kinesiskspråkig	chińskojęzycznyposługujący się językiem chińskim chińskojęzycznyspisany, stworzony w języku chińskim chińskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem chińskim
sydkinesisk	południowochińskizwiązany z południem Chin
Sydkinesiska havet	Morze Południowochińskie(geografia, geograficzny) morze przybrzeżne w zachodniej części Oceanu Spokojnego;
Östkinesiska havet	Morze Wschodniochińskie(geografia, geograficzny) morze położone w zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południe od Morza Żółtego, między wybrzeżem chińskim a wyspami Riukiu; z Morzem Południowochińskim łączy je Cieśnina Tajwańska;

Historia wyszukiwania