kedja w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kedja | łańcuchszereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych; |
| kedja fast | okowy(poetycki, poetycko) łańcuchy, kajdany, pęta przykućprzymocować do czegoś nieruchomego kajdanami lub łańcuchem, odbierając lub ograniczając możliwość poruszania się łańcuchowyzwiązany z szeregiem powiązanych ze sobą ogniw; dotyczący łańcucha |
| bergskedja [~n -kedjor] substantiv | łańcuch górski(geografia, geograficzny) (geologia, geologiczny) górotwór fałdowy w postaci długich wstęg; obszar górski złożony z równolegle przebiegających pasm gór wraz z kotlinami i pogórzami |
| dragkedja [~n -kedjor] substantiv | zamek błyskawiczny(krawiectwo) zapięcie służące do czasowego łączenia dwóch kawałków tkaniny; |
| näringskedja [~n -kedjor] substantiv | łańcuch pokarmowy(ekologia, ekologiczny) zależność pokarmowa wiążąca w danej biocenozie poszczególne gatunki producentów, konsumentów i reducentów, będących kolejnymi ogniwami w układzie, w którym każde ogniwo poprzedzające jest pokarmem dla następnego; |
| rullkedja | |
| Skandinaviska fjällkedjan | Góry Skandynawskie(geografia, geograficzny) łańcuch górski w zachodniej i północnej części Półwyspu Skandynawskiego, ciągnący się wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, na terytorium Norwegii, Szwecji i częściowo Finlandii; |
