katet w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| katet [~en ~er] substantiv | przyprostokątna(geometria) w trójkącie prostokątnym jedno z dwóch ramion wyznaczających kąt prosty; |
| kateter [~n katetrar] substantiv | cewnik(medycyna, medyczny) cienka rurka wprowadzana do narządów w celu dokonania pomiaru, pobrania próbki, odprowadzenia wydzielin czy wprowadzenia leków; kateternoun |
| certifikat [~et; pl. ~] substantiv | atest(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument poświadczający, zaświadczający atest(technologia, technika, techniczny) wystawiany przez instytucję upoważnioną do oceny jakości wyrobów dokument potwierdzający zgodność wykonania produktu z normami certyfikatnoun |
| matriarkat [~et] substantiv | matriarchat(socjologia, socjologiczny) organizacja społeczeństwa pierwotnego, w którym dominujące znaczenie mają kobiety; |
| patriarkat [~et; pl. ~] substantiv | patriarchatnoun |
| pontifikat [~et; pl. ~] substantiv | pontyfikat(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) urząd sprawowany przez pontyfika w starożytnym Rzymie pontyfikat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) okres sprawowania władzy przez papieża lub biskupa; |
| predikat [~et; pl. ~] substantiv | orzeczenie(językoznawstwo, językoznawczy) część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu |
| silikat [~et; pl. ~er el. ~] substantiv | krzemian(chemia, chemiczny) sól kwasu krzemowego; |
