słownik Szwedzko-Polski »
karbon w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| karbon [best. ~] substantiv | karbon(geologia, geologiczny) piąty okres geologiczny paleozoiku; karboński(geologia, geologiczny) dotyczący karbonu, występujący, powstały w karbonie |
| karbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv | węglan(chemia, chemiczny) związek chemiczny, sól lub ester kwasu węglowego; |
| karbonpapper [~et el. -pappret; pl. ~, best. pl. ~en el. -pappren] substantiv | węglowy(chemia, chemiczny) dotyczący węgla jako pierwiastka chemicznego; składający się z węgla |
| litiumkarbonat | węglan litu(chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, sól litowa kwasu węglowego, bezwonny, krystaliczny, biały proszek, stosowany w produkcji gotowych zapraw budowlanych i jako lek przeciwdepresyjny; |
| polykarbonat [~en el. ~et; pl. ~er] substantiv | poliwęglan(chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego; |
