kamma w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kamma [~de ~t] verb | czesać(fryzyjski) układać, wygładzać (włosy, sierść itp.) za pomocą grzebienia lub szczotki |
| kammare [~n; pl. kamrar el. ~, best. pl. kamrarna el. kammarna] substantiv | dętka(motoryzacja) gumowy torus wypełniony powietrzem, znajdujący się wewnątrz opony; dętkanoun izba(urzędowy) jeden z organów parlamentu w niektórych państwach komora(anatomia, anatomiczny) przestrzeń, zagłębienie w organach u ludzi i zwierząt komoranoun |
| kammarflimmer | migotanie komór(medycyna, medyczny) potencjalnie śmiertelna arytmia serca polegająca na braku koordynacji pracy komór serca, mogąca prowadzić do zatrzymania krążenia; |
| kammartjänare [~n; pl. ~, best. pl. -tjänarna] substantiv | pokojowiec(historia, historyczny, historycznie) służący dworski pokojowynoun |
| finkamma [~de ~t] verb | przeczesaćverb |
| gaskammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | komora gazowanoun |
| gravkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | kryptanoun |
| skattkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | skarbiecnoun skarbnicanoun |
| tortyrkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | katownianoun |
| vindskammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv | facjatanoun |
| wilsonkammare |
