słownik Szwedzko-Polski »
kadrilj w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kadrilj [~en ~er] substantiv | kadryl(dawniej, dawny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyka do kadryla (1.1) kadryl(przestarzałe, przestarzały) (choreografia, choreograficzny) figurowy taniec salonowy, tańczony parami w grupach, popularny w XIX wieku; |
