Szwedzki | Polski |
---|---|
kämpa [~de ~t] verb | walczyćverb |
bekämpa [~de ~t] verb | rozgrywkaverb starcie(sport, sportowy) część walki sportowej starcieverb tępićverb tłuc(potocznie, potoczny) mocno bić jeden drugiego zwalczaćverb |
eldbekämpande | strażackizwiązany ze strażą pożarną, dotyczący straży pożarnej |
förkämpe [~n -kämpar] substantiv | czempion(sport, sportowy) aktualny mistrz jakiejś dyscypliny mistrzowskinoun rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę |
kämpe [~n kämpar] substantiv | bojowniknoun działacznoun |