słownik Szwedzko-Polski »

jul w języku polskim

SzwedzkiPolski
jul [~en ~ar] substantiv

Boże Narodzenie(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: święto obchodzone 25 i 26 grudnia, w którym wspomina się narodzenie Jezusa Chrystusa;
noun

bożonarodzeniowynoun
związany z Bożym Narodzeniem

Natalis(rzadki, rzadko używany) imię męskie
noun

julafton [~en -aftnar] substantiv

Wigilia(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia;
noun

julaftonsmiddag

wigiliatradycyjna, uroczysta wieczerza w wigilię (1.1) Bożego Narodzenia

julgran [~en ~ar] substantiv

choinkanoun
choinka (1.1) lub przypominający ją sztuczny przedmiot przyozdabiany w okresie świąt Bożego Narodzenia;

julgranskula [~n -kulor] substantiv

bombkanoun
kulista ozdoba choinkowa

juli substantiv

lipiecnoun
siódmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);

Julia

Juliaimię żeńskie;

juliansk [~t ~a] adjektiv

juliańskiadjective
autorstwa lub wprowadzony przez Juliusza Cezara

julig [~t ~a] adjektiv

świątecznyadjective
związany ze świętami, najczęściej ze świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy

Julius

Juliuszimię męskie;

julkalender [~n -kalendrar] substantiv

kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia;
noun

julkrubba [~n -krubbor] substantiv

szopka bożonarodzeniowanoun

julotta [~n -ottor] substantiv

pasterka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) msza odprawiana w noc Bożego Narodzenia
noun

julros [~en ~or] substantiv

ciemiernik(botanika, botaniczny) Helleborus, rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych;
noun

ciemiernik biały(botanika, botaniczny) Helleborus niger, gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych;
noun

julspel [~et; pl. ~] substantiv

jasełkanoun
widowisko o Bożym Narodzeniu wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich;

szopka(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) widowisko teatralne związane z Bożym Narodzeniem
noun

julstjärna [~n -stjärnor] substantiv

gwiazda betlejemska(systematyka) (botanika, botaniczny) gatunek rośliny krzewiastej z rodziny wilczomleczowatych, hodowanej w celach ozdobnych;
noun

poinsecja(systematyka) (botanika, botaniczny) gatunek rośliny krzewiastej z rodziny wilczomleczowatych, hodowanej w celach ozdobnych;
noun

julsång [~en ~er] substantiv

kolęda(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pieśń religijna, tematycznie nawiązująca do Bożego Narodzenia;
noun

jultomte [~n -tomtar] substantiv

święty mikołajnoun
człowiek przebrany za Świętego Mikołaja lub świętego mikołaja (1.2), rozdający prezenty ludziom (głównie dzieciom) 6 grudnia, a w niektórych regionach w Wigilię;

Julön

Wyspa Bożego Narodzenia(geografia, geograficzny) wyspa w Oceanii;

Banjul

Bandżul(geografia, geograficzny) stolica Gambii;

enhjuling [~en ~ar] substantiv

monocyklnoun
rower z jednym kołem

femte hjulet under vagnen

piąte koło u wozu(przenośnie, przenośnia) osoba lub rzecz zbędna, niepotrzebna, zawadzająca lub niepożądana

fyrhjulig [~t ~a] adjektiv

czterokołowyadjective
taki, który ma cztery koła

fyrhjuling [~en ~ar] substantiv

quad(motoryzacja) pojazd terenowy podobny do motocykla na czterech kołach;
noun

god jul

Wesołych Świąt…używana do życzenia komuś miłych świąt Bożego Narodzenia

hjul [~et; pl. ~] substantiv

gremiumnoun
grupa osób zajmujących się tym samym zawodem lub pełniących te same funkcje

kołonoun
przedmiot o takim kształcie, zwykle część maszyny lub urządzenia, zwłaszcza pojazdu;

hjulbent [n. ~, ~a] adjektiv

krzywonogiadjective
mający krzywe nogi

hjulmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna] substantiv

kołodziej(historia, historyczny, historycznie) (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający i naprawiający koła do wozów;
noun

hjulmutter

targaćnieść z wysiłkiem

höghjuling

bicykl(transport, transportowy) (historia, historyczny, historycznie) dawny rower, zwykle o kołach różnej wielkości;

kugghjul [~et; pl. ~] substantiv

koło zębate(mechanika) koło lub walec z wystającymi zębami, element czynny przekładni zębatej oraz innych mechanizmów;
noun

lyckohjul [~et; pl. ~] substantiv

koło fortunynoun

pariserhjul [~et; pl. ~] substantiv

diabelski młynnoun
rodzaj karuzeli mającej postać wielkiego koła obracającego się w płaszczyźnie pionowej

reservhjul [~et; pl. ~] substantiv

koło zapasowenoun

12