ju w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| jungfrulig [~t ~a] adjektiv | dziewiczyadjective dziewiczyadjective dziewiczyadjective nietknięty(książkowy) zachowany w stanie pierwotnym nietkniętyadjective |
| jungfrulighet [~en] substantiv | dziewictwo(fizjologia, fizjologiczny) stan kobiety do chwili pierwszego stosunku płciowego; bycie dziewicą |
| Jungfrun | Panna(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) szósty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 (24) sierpnia do 22 września; Panna(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny wiosną; |
| Jungfruöarna | Wyspy Dziewicze(geografia, geograficzny) grupa wysp w archipelagu Małych Antyli, które leżą na wschód od Portoryko |
| jungfruresa [~n -resor] substantiv | dziewiczy rejsnoun pierwszy rejsnoun |
| juni substantiv | czerwiecnoun |
| junior | junior(sport, sportowy) zawodnik, który nie ukończył określonego dla danej dyscypliny wieku, zwykle 19 lat juniorsyn lub młodszy brat / starszy brat, który nosi to samo imię co ojciec |
| junker [~n junkrar] substantiv | junkier(historia, historyczny, historycznie) pruski szlachcic, właściciel majątku ziemskiego; junkrzy często służyli jako oficerowie w armii pruskiej; |
| junta [~n juntor] substantiv | junta(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w krajach Ameryki Łacińskiej: władza ustanowiona pozakonstytucyjnie przez wojsko, zwykle w drodze zamachu stanu; |
| Jupiter | Jowisz(astronomia, astronomiczny) piąta według oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego; Jowisz(mitologia rzymska) bóg światłości, pogodnego nieba, piorunów, błyskawic i nienaruszalności przysięgi, utożsamiany z greckim Zeusem; najwyższy bóg panteonu rzymskiego; |
| Jura [~n] substantiv | Jura(geografia, geograficzny) (administracja) francuskojęzyczny kanton, w północno-zachodniej części Szwajcarii; Jura(geografia, geograficzny) góry na granicy Francji i Szwajcarii, stanowiące północne odgałęzienie Alp; jura(geologia, geologiczny) jeden z okresów geologicznych; |
| jura- | jurajski(geologia, geologiczny) dotyczący jury, występujący, powstały w jurze |
| juridik [~en] substantiv | jurysprudencjanoun prawo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór przepisów, zezwoleń, obowiązków, przywilejów oraz kar związanych z ich nieprzestrzeganiem; |
| juridisk [~t ~a] adjektiv | legalnieadjective prawniczyadjective prawnieadjective prawnyadjective ustawowyadjective |
| juridisk person | osoba prawna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) jednostka organizacyjna powołana do określonych celów, którą przepis prawny uznaje za samodzielny podmiot prawa cywilnego; |
| jurisdiktion [~en ~er] substantiv | jurysdykcja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) obszar, na którym obowiązuje jurysdykcja (1.1) jurysdykcja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uprawnienie organu władzy do rozstrzygania spornych spraw |
| jurist [~en ~er] substantiv | prawniczkanoun prawnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca wykształcenie prawnicze |
| jurt [~et; pl. ~] substantiv | jurta(etnografia, etnograficzny) namiot pokryty zazwyczaj skórami lub wojłokiem, używany przez ludy tureckie i mongolskie w środkowej Azji i południowej Syberii; |
| jury [~n ~er] substantiv | jurynoun ława przysięgłych(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół osób zasiadających w sądzie przysięgłych |
| juryledamot [~en -ledamöter] substantiv | jurornoun sędzia przysięgły(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) członek ławy przysięgłych, powołany do udziału w rozpoznawaniu konkretnej sprawy karnej i orzekaniu o winie oskarżonego |
