jockey w języku polskim

Szwedzki	Polski
jockey [~n ~er] substantiv	dżokej(jeździectwo, jeździecki) jeździec zawodowo startujący w wyścigach konnych noun
discjockey	DJ(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) osoba grająca muzykę na dyskotekach, najczęściej przy pomocy gramofonów;
diskjockey [~n ~er] substantiv	didżejkanoun

Historia wyszukiwania