słownik Szwedzko-Polski »
indoeuropeisk w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| indoeuropeisk [~t ~a] adjektiv | Aria(antropologia, antropologiczny) zwykle w lm: członek starożytnych koczowniczych plemion pasterskich mówiących dialektami indoeuropejskimi, które w III i II tysiącleciu p.n.e. zamieszkiwały Azję Środkową, by następnie rozprzestrzenić się na tereny Iranu i Indii; indoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) wywodzący się z praindoeuropejskiej wspólnoty językowej lub stanowiący jej kontynuację |
| indoeuropeiska urspråket | praindoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej |
