illusion w języku polskim

Szwedzki	Polski
illusion [~en ~er] substantiv	iluzja(psychologia, psychologiczny) uświadomione doznanie wrażenia widzenia czegoś nieistniejącego, zniekształcone widzenie noun miraż(książkowy) (przenośnie, przenośnia) coś nieziszczalnego, złudnego; pozory czegoś noun złudzenienoun błędne odczucie, będące skutkiem zniekształcenia wrażeń zmysłowych
illusionist [~en ~er] substantiv	iluzjonista(sztuka) człowiek wykorzystujący efekt złudzenia w czasie swoich występów noun magiknoun osoba robiąca sztuczki mające sprawiać wrażenie magii

Szwedzki

Polski

illusion [~en ~er] substantiv

iluzja(psychologia, psychologiczny) uświadomione doznanie wrażenia widzenia czegoś nieistniejącego, zniekształcone widzenie
noun

miraż(książkowy) (przenośnie, przenośnia) coś nieziszczalnego, złudnego; pozory czegoś
noun

złudzenienoun
błędne odczucie, będące skutkiem zniekształcenia wrażeń zmysłowych

illusionist [~en ~er] substantiv

iluzjonista(sztuka) człowiek wykorzystujący efekt złudzenia w czasie swoich występów
noun

magiknoun
osoba robiąca sztuczki mające sprawiać wrażenie magii

Historia wyszukiwania