hinna w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hinna | błona(biologia, biologiczny) cienka, zwykle elastyczna tkanka, spełniająca różne funkcje w organizmach żywych płodzić(przenośnie, przenośnia) być twórcą czegoś |
| hinna [~n, hinnor] substantiv | membrananoun zdążyćnoun |
| hinna ifatt | dosięgaćstawać się czyimś doświadczeniem, udziałem |
| benhinna [~n -hinnor] substantiv | okostna(anatomia, anatomiczny) błona otaczająca i ochraniająca kości; |
| bindhinna [~n -hinnor] substantiv | spojówka(anatomia, anatomiczny) przednia część gałki ocznej; błona śluzowa pokrywająca wewnętrzną część powiek i przednią część białkówki; |
| bukhinna [~n -hinnor] substantiv | otrzewna(anatomia, anatomiczny) błona surowicza wyścielająca jamę brzuszną i jamę miednicy; |
| hornhinna [~n -hinnor] substantiv | rogówka(anatomia, anatomiczny) wypukła zewnętrzna warstwa gałki ocznej; twardówkowy(anatomia, anatomiczny) związany z twardówką, dotyczący twardówki |
| mödomshinna [~n -hinnor] substantiv | błona dziewicza(medycyna, medyczny) (anatomia, anatomiczny) błona śluzowa w ujściu pochwy; |
| näthinna [~n -hinnor] substantiv | siatkówka(anatomia, anatomiczny) część oka odpowiadająca za przetwarzanie obrazu na impulsy nerwowe; |
| regnbågshinna [~n -hinnor] substantiv | tęczówka(anatomia, anatomiczny) element budowy oka, nieprzezroczysta tarczka stanowiąca przednią część błony naczyniówkowej, w centrum zawierająca źrenicę; |
| slemhinna [~n -hinnor] substantiv | błona śluzowa(anatomia, anatomiczny) unaczyniona wyściółka narządów wewnętrznych; śluzówka(anatomia, anatomiczny) pokryta śluzem i unaczyniona, cienka błona wyściełająca anatomiczne drogi i przewody |
| trumhinna [~n -hinnor] substantiv | bębenek(anatomia, anatomiczny) (zobacz) błona bębenkowa błona bębenkowa(anatomia, anatomiczny) błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego; |
