słownik Szwedzko-Polski »
helio- w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| helio- | helio-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy ze Słońcem, energią słoneczną lub światłem słonecznym |
| heliocentrisk [~t ~a] adjektiv | heliocentryczny(astronomia, astronomiczny) związany z heliocentryzmem, dotyczący heliocentryzmu, przyjmujący Słońce za punkt odniesienia |
| heliopaus | heliopauza(astronomia, astronomiczny) górna granica heliosfery |
| heliosfär | heliosfera(astronomia, astronomiczny) przestrzeń wokół Słońca ograniczona zasięgiem występowania wiatru słonecznego (zwykle w liczbie pojedynczej) |
| helioskop |
