helig w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| helig [~t ~a] adjektiv | święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o osobie: ktoś uznany przez jakiś Kościół lub społeczność za godnego kultu; święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o rzeczy: coś godnego kultu religijnego świętyadjective |
| helig ko | święta krowa(przenośnie, przenośnia) osoba z różnego powodu uprzywilejowana, której się pobłaża i pozwala na zbyt wiele |
| Helig Skrift | Pismo Święte(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Biblia |
| heliga landet | Ziemia Święta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsca w Palestynie opisane w Nowym Testamencie, gdzie urodził się, żył i umarł Jezus Chrystus; |
| heliga stolen | Stolica Apostolska(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan |
| Heliga stolen | Stolica Święta(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan Stolica Święta(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organ władzy zwierzchniej w Kościele katolickim |
| helighet [~en ~er] substantiv | świątobliwośćnoun świętośćnoun |
| heligt krig | święta wojnawojna prowadzona z przyczyn religijnych |
| den heliga gral | Święty Graal(historia, historyczny, historycznie) (mitologia, mitologiczny) mistyczny kielich lub misa z legend arturiańskich, któremu przypisywano cudowne moce oraz posłużenie się nim przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy; |
| den heliga skrift | pisanie(rzeczownik odczasownikowy) od pisać |
| den Helige Anden | Duch Święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: trzecia osoba Trójcy Świętej; |
| i Faderns och Sonens och Den Heliga Andens namn | w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę |
| skenhelighet [~en] substantiv | hipokryzja(psychologia, psychologiczny) postawa osoby, która postępuje sprzecznie z deklarowanymi przez siebie zasadami moralnymi w celu osiągania korzyści lub przedstawienia siebie w lepszym świetle; |
| skenheligt | świętoszkowatow sposób świętoszkowaty |
