hej w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| hej interjektion | cześć(potocznie, potoczny) pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych hej(potocznie, potoczny) forma nieformalnego powitania hejinterjection witajinterjection |
| hej då interjektion | do widzeniainterjection |
| hej så länge | na razie(potocznie, potoczny) do zobaczenia wkrótce! tymczasemforma pożegnania na krótki okres |
| heja | korzeniepochodzenie, rodowód, początki nasadaczęść, na której coś jest osadzone czy umocowane, stanowiąca podstawę |
| heja på | kibicowaćsympatyzować z kimś, popierać lub wspierać w wysiłku zwykle uczestników rozgrywek sportowych |
| hejda [~de ~t] verb | opanowywać sięverb pohamowywać sięverb powstrzymywaćverb powstrzymywaćverb powściągaćverb powściągać sięverb przeszkadzaćverb zatrzymywać sięverb |
| hejdlös [~t ~a] adjektiv | bezbrzeżnyadjective bezmiernyadjective gruboadjective |
| hejdlöshet [~en ~er] substantiv | wyuzdanienoun |
| hejduk [~en ~ar] substantiv | pachołek(pogardliwie, pogardliwy) człowiek zachowujący się jak sługa pachołeknoun sługus(pogardliwie, pogardliwy) człowiek usługujący komuś, zwykle dla własnych korzyści |
| schejk [~en ~er] substantiv | szejk(etnografia, etnograficzny) tytuł przywódcy gminy muzułmańskiej |
| shejk | szejk(etnografia, etnograficzny) tytuł przywódcy gminy muzułmańskiej |
| shejka [~de ~t] verb | drgaćverb |
| ståhej [~et] substantiv | rozgwar(książkowy) hałas spowodowany głośnymi rozmowami |
