hantverk w języku polskim

Szwedzki	Polski
hantverk [~et; pl. ~] substantiv	rzemiosłonoun drobna wytwórczość przemysłowa, polegająca na wytwarzaniu i naprawie przedmiotów codziennego użytku przy pomocy ręcznych narzędzi i prostych maszyn; także: umiejętność prowadzenia takiej działalności
hantverkare [~n; pl. ~, best. pl. -verkarna] substantiv	rzemieślniczkanoun kobieta uprawiająca rzemiosło rzemieślniknoun osoba uprawiająca rzemiosło (zajmująca się drobną wytwórczością lub naprawą, posiadająca warsztat rzemieślniczy)
hantverksmässig [~t ~a] adjektiv	rzemieślniczyadjective odnoczący się do rzemieślnika lub rzemiosła
en dålig hantverkare klagar på sina verktyg	złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicyprzy braku umiejętności zasłaniamy się niesprzyjającymi okolicznościami

Historia wyszukiwania