halta w języku polskim

Szwedzki	Polski
halta [~de ~t] verb	kuśtykaćverb szwankowaćverb utykaćverb chodzić niepłynnie z przyczyn chorobowych
halt [n. ~, ~a] adjektiv	chromyadjective kulawyadjective postójadjective stać!adjective stop!adjective
halt [n. ~, ~a]	zawartośćilość jakiegoś składnika w czymś
hal [~t ~a] adjektiv	śliskiadjective mający gładką powierzchnię nie dającą prawie zupełnie tarcia z innymi ciałami

Historia wyszukiwania