godkänna w języku polskim

Szwedzki	Polski
godkänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb	aprobowaćverb uznawać coś za słuszne, godne poparcia, pozwalać, zgadzać się spoko(potocznie, potoczny) przyzwolenie lub aprobata; tak (potwierdzenie), w porządku, dobrze, zgoda verb zaaprobowaćverb wyrazić aprobatę, uznać coś za słuszne, godne poparcia zatwierdzaćverb zgadzać się oficjalnie na coś
godkännande [~t ~n] substantiv	imprimatur(kościelny) (administracja) kościelne pozwolenie na druk; noun uznanie(rzeczownik odczasownikowy) od uznać noun

Szwedzki

Polski

godkänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb

aprobowaćverb
uznawać coś za słuszne, godne poparcia, pozwalać, zgadzać się

spoko(potocznie, potoczny) przyzwolenie lub aprobata; tak (potwierdzenie), w porządku, dobrze, zgoda
verb

zaaprobowaćverb
wyrazić aprobatę, uznać coś za słuszne, godne poparcia

zatwierdzaćverb
zgadzać się oficjalnie na coś

godkännande [~t ~n] substantiv

imprimatur(kościelny) (administracja) kościelne pozwolenie na druk;
noun

uznanie(rzeczownik odczasownikowy) od uznać
noun

Historia wyszukiwania