słownik Szwedzko-Polski »
gips w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| gips [~en om gipsförband ibl. ~et; pl. ~er] substantiv | gips(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy siarczanów, dwuwodny siarczan wapnia; także skała osadowa której głównym składnikiem jest dwuwodny siarczan wapnia, dodatkowo może ona zawierać anhydryt, iły, różne węglany; gips(potocznie, potoczny) opatrunek unieruchamiający wykonany z gipsu gipsowynoun |
| gipsskiva [~n -skivor] substantiv |
