gift w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| gift | jad(chemia, chemiczny) (toksykologia) (zoologia, zoologiczny) substancja pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub bakteryjnego mająca właściwości toksyczne dla innego organizmu; mężatkakobieta, która jest żoną trucizna(toksykologia) substancja mogąca zakłócić funkcjonowanie organizmu lub spowodować śmierć; zamężna(o kobiecie) taka, która ma męża zamężnymający / mająca męża żonatyzwykle o mężczyźnie: mający żonę |
| gifta [gifte, gift, gift, pres. gifter] verb | ożenićverb poślubićverb |
| gift par | stadło(potocznie, potoczny) para małżeńska |
| gifta bort | wydawaćsprawić, aby córka poślubiła kogoś |
| gifta sig | wychodzić za mążwstępować w związek małżeński z mężczyzną wydawaćwstępować w związek małżeński z mężczyzną, wychodzić za mąż |
| gifta sig med | wziąć ślubzawrzeć związek małżeński |
| gifte [~t ~n] substantiv | małżeństwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (etnografia, etnograficzny) (socjologia, socjologiczny) usankcjonowany prawnie lub kulturowo stały związek dwóch osób, zwykle płci przeciwnej, tradycyjnie mający ułatwić wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego i finansów, pożycie oraz wychowanie dzieci; |
| giftig [~t ~a] adjektiv | jadowityadjective trującyadjective |
| giftighet [~en ~er] substantiv | złośliwośćnoun |
| avgift [~en ~er] substantiv | dateknoun honorariumnoun opłatanoun wpisnoun |
| blodförgiftning [~en ~ar] substantiv | sepsa(medycyna, medyczny) zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej; |
| blyförgiftning [~en ~ar] substantiv | ołowica(medycyna, medyczny) zatrucie ołowiem |
| eftergift [~en ~er] substantiv | powozownia(architektura, architektoniczny) budynek przeznaczony do przechowywania pojazdów zaprzęgowych; ustępstwonoun |
| eftergiftspolitik [~en] substantiv | appeasement(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka ustępstw wobec żądań agresywnego państwa, mająca na celu złagodzenie jego postawy, osiągnięcie ugody i utrzymanie pokoju; |
| enligt uppgift | jakobyinformująca, że mówiący przytacza cudzy sąd i podaje w wątpliwość jego prawdziwość podobnowyraz komunikujący, że mówiący dystansuje się od wyrażanego sądu, nie jest pewien co do jego prawdziwości; jak mówią, jak się zdaje |
| förgifta [~de ~t] verb | trutka(potocznie, potoczny) pokarm zawierający substancję trującą, wykładany w celu pozbycia się szkodników truć(potocznie, potoczny) powodować niepokój, przygnębienie trućverb zatruwaćverb zatrućverb |
| förgiftning [~en ~ar] substantiv | zatrucie(medycyna, medyczny) (toksykologia) stan chorobowy spowodowany dostaniem się substancji trującej do organizmu |
| hemgift [~en ~er] substantiv | posagnoun |
| korkavgift | korkoweopłata związana z otwarciem butelki trunku w barach, restauracjach, gospodach itp. |
| matförgiftning [~en ~ar] substantiv | zatrucie pokarmowe(medycyna, medyczny) dolegliwość występująca po zjedzeniu pokarmu zarażonego wirusami lub bakteriami ((na przykład) salmonellą, gronkowcem); |
| motgift [~et ~er] substantiv | antidotum(przenośnie, przenośnia) środek zaradczy odtrutka(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) środek likwidujący lub zmniejszający działanie trucizny; |
| månggifte [~t ~n] substantiv | poligynianoun |
