słownik Szwedzko-Polski »
fuga w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fuga [~n fugor] substantiv | fuga(budownictwo) spoina w murze pomiędzy cegłami lub między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze fuga(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj formy muzycznej; |
| centrifugalkraft [~en ~er] substantiv | siła odśrodkowa(fizyka, fizyczny) siła w ruchu obrotowym, skierowana na zewnątrz od osi obrotu; |
