słownik Szwedzko-Polski »

franska w języku polskim

SzwedzkiPolski
franska

francuskiodnoszący się do Francji lub Francuzów; związany lub wywodzący się z Francji

franska [~n]

francuski(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Francji, części Belgii, Szwajcarii, Kanady oraz kilkunastu innych państw;

Franska Guyana

Gujana Francuska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) francuskie terytorium zależne o statusie departamentu zamorskiego, położone w północno-wschodniej części Ameryki Południowej, nad Oceanem Atlantyckim;

Franska Polynesien

Polinezja Francuska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Oceanii;

Franska republiken

Republika Francuska(geografia, geograficzny) (administracja) oficjalna nazwa Francji jako państwa;

franska revolutionen

rewolucja francuska(historia, historyczny, historycznie) rewolucyjny okres we Francji w latach 1789-1799, w którym doszło do głębokich zmian polityczno-społecznych;

Franska rivieran

Lazurowe Wybrzeże(geografia, geograficzny) region turystyczny w Prowansji, na odcinku wybrzeża Morza Śródziemnego we Francji od Cassis po granicę z Włochami;

småfranska [~n el. ~t; pl. ~] substantiv

bułkanoun
wypiek o niewielkich rozmiarach;