fors w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fors [~en ~ar] substantiv | bystrynoun bystrze(hydrologia, hydrologiczny) odcinek rzeki różniący się od sąsiednich szybszym prądem i mniejszą głębokością; bystrzycanoun bystrzynanoun szypotnoun |
| forsa [~de ~t] verb | kipiećverb lać sięverb lunąćverb rwaćverb tryśnięcieverb |
| forska [~de ~t] verb | badaćverb |
| forskare [~n; pl. ~, best. pl. forskarna] substantiv | badacznoun uczonynoun |
| forskning [~en ~ar] substantiv | badanienoun |
| forsythia [~n forsythior] substantiv | forsycja(botanika, botaniczny) Forsythia Vahl, kwitnący wiosną krzew ozdobny o żółtych kwiatach; |
| forsärla [~n -ärlor] substantiv | pliszka górska(ornitologia, ornitologiczny) Motacilla cinerea, gatunek drobnego ptaka z rzędu wróblowatych; |
| efterforska [~de ~t] verb | wyliczaćverb |
| framtidsforskare [~n; pl. ~, best. pl. -forskarna] substantiv | futurolognoun |
| Helsingfors | Helsinki(geografia, geograficzny) stolica Finlandii; |
| helsingforsare | helsińskiodnoszący się do miasta Helsinki |
| miljöforskning [~en] substantiv | ekologia(biologia, biologiczny) nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody; |
| namnforskning | nazewnictwo(językoznawstwo, językoznawczy) ogół nazw własnych, tj. osobowych i miejscowych oraz dział językoznawstwa zajmujący się nimi |
| ortnamnsforskning [~en] substantiv | toponimia(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się badaniem znaczenia i pochodzenia nazw geograficznych, dział onomastyki; toponomastyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o nazwach miejscowych, zamieszkałych i niezamieszkałych |
| utforskare [~n; pl. ~, best. pl. -forskarna] substantiv | badacznoun |
| utforskning [~en ~ar] substantiv | eksploracjanoun |
