słownik Szwedzko-Polski »

fordra w języku polskim

SzwedzkiPolski
fordra [~de ~t] verb

pochłaniaćverb
o żywiołach, wojnach, itp. spowodować śmierć wielu ofiar, lub inne straty

potrzebowaćverb
mieć potrzebę/pragnienie posiadania/zrobienia czegoś; pragnąć kogoś w jakimś celu

wymagaćverb
potrzebować czegoś, uznawać coś za niezbędne

wymagaćverb
żądać, chcieć coś od kogoś; domagać się

żądaćverb
domagać się czegoś kategorycznie

fordran [best. ~; i pl. används fordringar] substantiv

wymaganienoun
wymóg, żądanie, stanowcza potrzeba

żądanienoun
kategorycznie wyrażone życzenie

anbudsinfordran

przetargsposób wyboru wykonawcy usługi lub produktu, polegający na wyborze najkorzystniejszej dla zamawiającego oferty;

anfordran [best. ~; i pl. används -fordringar] substantiv

zapotrzebowanienoun
druk, dokument z wyszczególnionymi potrzebami, np. w zakresie zakupów

befordra [~de ~t] verb

awansowaćverb
przenosić / przenieść na wyższe stanowisko czy stopień

mianowaćverb
powoływać na stanowisko

przewozićverb
wioząc kogoś lub coś, dostarczać do miejsca przeznaczenia

raportowaćverb
składać raport

befordran [best. ~; i pl. används befordringar] substantiv

awansnoun
powierzenie komuś lub objęcie wyższego stanowiska, nadanie lub otrzymanie wyższej godności

promocjanoun
ocena kwalifikująca ucznia do przejścia do następnej klasy

przewóznoun
transport, przewiezienie

transportnoun
ogół działań związanych z przemieszczaniem towarów i/lub ludzi za pomocą środków lokomocji;

erfordra [~de ~t] verb

wymagaćverb
żądać, chcieć coś od kogoś; domagać się

uppfordra [~de ~t] verb

wzywaćverb
zwracać się z apelem do kogoś