fniss w języku polskim

Szwedzki	Polski
fniss [~et; pl. ~] substantiv	chichotnoun
fnissa [~de ~t] verb	chichotaćverb śmiać się niezbyt głośnym, powstrzymywanym śmiechem o wysokim tonie
fnissig [~t ~a] adjektiv	rozchichotanyadjective
fnissning [~en ~ar] substantiv	chichotanienoun

Historia wyszukiwania