flykting [~en ~ar] substantiv | uchodźcanoun osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; uchodźczynoun dotyczący uchodźcy i/lub uchodźstwa |
flyktingläger [-lägret; pl. ~, best. pl. -lägren] substantiv | obóz dla uchodźcównoun tymczasowa osada dla osób, które opuściły swój dom ze względu na wojnę, prześladowania lub klęskę żywiołową; |