Szwedzki | Polski |
---|---|
fluor [~en el. ~et] substantiv | fluor(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu F i liczbie atomowej 9; |
fluorescens [~en] substantiv | fluorescencja(fizyka, fizyczny) samorzutne świecenie niektórych substancji pod wpływwem różnych czynników (jak np. światło, promienie katodowe, promieniowanie nadfioletowe, promienie rentgenowskie) trwające dopóty, dopóki działają te czynniki |
fluorvätesyra [~n -syror] substantiv | kwas fluorowodorowy(chemia, chemiczny) kwas beztlenowy będący roztworem fluorowodoru w wodzie, bezbarwna, żrąca ciecz o ostrym zapachu; |
natriumfluorid [~en] substantiv | fluorek sodunoun |
rubidiumfluorid | |
vätefluorid | fluorowodór(chemia, chemiczny) nieorganiczny związek chemiczny zbudowany z fluoru i wodoru; |