fik w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fik [~et; pl. ~] substantiv | kawiarnianoun |
| fika | podwieczorekposiłek między obiadem a kolacją |
| fikon [~et; pl. ~] substantiv | figa(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) owoc figi (1.1) |
| fikonkaktus [~en ~ar] substantiv | nopal(spożywczy) mięsista łodyga różnych gatunków opuncji używana jako produkt spożywczy, tradycyjny składnik z kuchni meksykańskiej |
| fikonlöv [~et; pl. ~] substantiv | listek figowy(związek frazeologiczny) skąpa przysłona nagości |
| fikonsläktet | figowyzwiązany z figami, dotyczący fig |
| fikonspråk [~et] substantiv | szwargot(potocznie, potoczny) niezrozumiała, nieprzyjemnie brzmiąca mowa, zwłaszcza w języku niemieckim |
| fikonträd [~et; pl. ~] substantiv | figowiec(systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ficus, rodzaj roślin z rodziny morwowatych; figowiec(systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ficus carica, figowiec pospolity, roślina rodząca figi |
| fiktion [~en ~er] substantiv | fabularnynoun fikcjanoun |
| fiktiv [~t ~a] adjektiv | fikcyjnyadjective |
| fikus [~en ~ar] substantiv | homoseksualista(seksuologia, seksuologiczny) mężczyzna o homoseksualnej orientacji seksualnej; pedał(slangowo) (obraźliwie) określenie geja, niekiedy rozszerzane na mężczyzn postrzeganych jako homoseksualiści |
| certifikat [~et; pl. ~] substantiv | atest(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument poświadczający, zaświadczający atest(technologia, technika, techniczny) wystawiany przez instytucję upoważnioną do oceny jakości wyrobów dokument potwierdzający zgodność wykonania produktu z normami certyfikatnoun |
| epigrafik [~en] substantiv | epigrafikanoun |
| fönsterfikus | figowiec sprężysty(botanika, botaniczny) Ficus elastica, gatunek rośliny z rodziny morwowatych pochodzący z Półwyspu Indyjskiego, Indochin i Malezji; |
| grafik [~en] substantiv | grafikanoun |
| grafikkort [~et; pl. ~] substantiv | karta graficzna(informatyka, informatyczny) urządzenie odpowiadające za wyświetlany obraz na monitorze komputera; |
| identifikation [~en ~er] substantiv | identyfikacja(książkowy) stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś identyfikacja(psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy identyfikacja(psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę |
| kaktusfikon [~et; pl. ~] substantiv | opuncja(botanika, botaniczny) Opuntia, roślina z rodziny kaktusowatych o okazałych kwiatach i zielonych soczystych pędach i często jadalnych owocach; |
| kvantifikator | kwantyfikator(logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) termin na oznaczenie zwrotów: dla każdego, istnieje takie i im pokrewnych |
| magnifik [~t ~a] adjektiv | imponującyadjective okazałyadjective |
| motortrafikled [~en ~er] substantiv | droga ekspresowanoun |
| mullbärsfikonträd [~et; pl. ~] substantiv | figowiec sykomora(botanika, botaniczny) Ficus sycomorus L., gatunek drzew z rodziny morwowatych występujący w Egipcie, Palestynie, Syrii, Afryce subsaharyjskiej oraz wschodniej i uprawiany w basenie Morza Śródziemnego; |
| nyfiken [-fiket -fikna] adjektiv | ciekawyadjective nosatyadjective |
| nyfiken i en strut | ciekawość to pierwszy stopień do piekłalepiej nie pytać o pewne rzeczy, bo znajomość odpowiedzi może przeszkadzać lub zaszkodzić |
| nyfiken åskådare | gaposoba bezmyślnie patrząca na pewne wydarzenie, zjawisko |
| nyfikenhet [~en] substantiv | ciekawośćnoun |
| personifikation [~en ~er] substantiv | personifikacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (językoznawstwo, językoznawczy) rodzaj metafory; przedstawianie rzeczy, zwierząt, zjawisk lub pojęć abstrakcyjnych jako postaci ludzkich; uosobienienoun |
| pontifikat [~et; pl. ~] substantiv | pontyfikat(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) urząd sprawowany przez pontyfika w starożytnym Rzymie pontyfikat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) okres sprawowania władzy przez papieża lub biskupa; |
| specifik [~t ~a] adjektiv | specyficznyadjective |
