słownik Szwedzko-Polski »

fast w języku polskim

SzwedzkiPolski
fastighet [~en ~er] substantiv

posiadłośćnoun
teren i zabudowania należące do kogoś

fastighetsbok [~en -böcker] substantiv

księga wieczystanoun
urzędowy rejestr określający stan prawny nieruchomości;

fastighetsregister [-registret; pl. ~, best. pl. -registren] substantiv

kataster(geodezja, geodezyjny) wykonywany dla celów podatkowych spis obiektów i oszacowanie przychodów
noun

fastighetsskatt [~en ~er] substantiv

podatek od nieruchomościnoun

fästing [~en ~ar] substantiv

kleszcz(zoologia, zoologiczny) pasożytniczy pajęczak żywiący się krwią;
noun

fastlag

ostatkiostatnie dni karnawału

fastlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger] verb

wyznaczaćverb
określać wartość czegoś poprzez pomiar lub obliczenia

fastlagstisdag [~en ~ar] substantiv

tłusty wtoreknoun
ostatni wtorek karnawału

wtorek zapustnynoun
ostatni wtorek karnawału

fästman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

narzeczonynoun

fastmer adverb

raczejadverb
… wskazujący na to, że autor zdania nie jest pewny co do jakiejś decyzji, ale uznaje za bardziej prawdopodobne, że podejmie tę decyzję

raczejadverb
… wskazujący na to, że autor zdania nie jest pewny co do jakiejś opinii, ale bardziej przychyla się do jej potwierdzenia

raczejadverb
… wskazujący na to, że autor zdania nie jest pewny co do jego prawdziwości, ale uznaje za bardziej prawdopodobne, że jest prawdziwe

fästmö [~n ~r] substantiv

narzeczonanoun
kobieta, która jest w stanie narzeczeństwa, jest zaręczona

fastna [~de ~t] verb

lokverb
pasmo zakręconych lub wijących się włosów

wpuszczaćverb
wkładać coś do wnętrza czegoś

zaczepiaćverb
zatrzymywać się lub zawisać, zahaczywszy o coś

fästning [~en ~ar] substantiv

forteca(architektura, architektoniczny) (wojskowość, wojskowy) fortyfikacja obronna, na którą składają się forty i umocnienia;
noun

twierdza(architektura, architektoniczny) (wojskowość, wojskowy) rodzaj stałej fortyfikacji obronnej, złożonej z fortów i umocnień połączonych w całość;
noun

fastslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår] verb

określićverb

stwierdzaćverb
dochodzić do wniosku

ustalićverb

fastställa [-ställde -ställt] verb

rozstrzygaćverb
podejmować ostateczną decyzję po etapie rozważań

stwierdzaćverb
dochodzić do wniosku

ustalaćverb
wybierać, wyznaczać, uzgadniać coś, jakąś wartość dla czegoś

wyznaczaćverb
określać wartość czegoś poprzez pomiar lub obliczenia

zatwierdzaćverb
uznawać za obowiązujące

fastställande [~t ~n] substantiv

określenienoun
wyrażenie charakteryzujące lub nazywające przedmiot bądź osobę

fastställd

gotówchętny i zdolny do zrobienia czegoś

nastawienie(rzeczownik odczasownikowy) od nastawić

osadzaćumieszczać coś gdzieś, mocować na czymś lub w czymś

podkładać(sztuka) dawać tło, ilustrację z innej dziedziny sztuki do jakiegoś utworu

przykleićspowodować przylgnięcie

przyklejaćpowodować przywieranie do czegoś

sadzonka(ogrodnictwo, ogrodniczy) wyhodowana w szklarni lub inspekcie młoda roślina przeznaczona do wysadzenia do gruntu

ustalaćpozbawiać chwiejności, usztywniać

zadawaćnakazywać komuś coś robić

zajść(potocznie, potoczny) zajść w ciążę

zastawiaćurządzać zasadzkę, umieszczać pułapkę, sieci, itp.

zawiązywać(botanika, botaniczny) powstawać jako zawiązek kwiatów, liści, owoców

123