Szwedzki | Polski |
---|---|
fart [~en ~er] substantiv | bystrośćnoun szybkośćnoun werwanoun |
fartyg [~et; pl. ~] substantiv | okręt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (wojskowość, wojskowy) jednostka pływająca pod banderą wojenną, należąca do marynarki wojennej państwa; statek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) duży obiekt do przewozu towarów lub ludzi drogą wodną |
avfart [~en ~er] substantiv | odejście(rzeczownik) (odczasownikowy) od odejść odjazdnoun odlotnoun wyjazdnoun wylotnoun zjazd(sport, sportowy) konkurencja narciarska polegająca na jak najszybszym zjechaniu z ośnieżonego stoku góry po określonej trasie zjazdnoun zjazdnoun zjazdnoun |
bulkfartyg [~et; pl. ~] substantiv | masowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek handlowy przystosowany do masowego przewozu suchych, sypkich ładunków luzem; |
fyrfartyg | latarniowiec(marynarka) statek, na którym zainstalowano latarnię morską; |
förbifart [~en ~er] substantiv | obwodnicanoun |
hangarfartyg [~et; pl. ~] substantiv | lotniskowiec(wojskowość, wojskowy) okręt stanowiący ruchomą bazę dla samolotów, poprzez odpowiednio ukształtowany pokład jako pas startowy; |
infart [~en ~er] substantiv | podjazdnoun |
luftfart [~en] substantiv | lotnictwonoun |
segelfartyg [~et; pl. ~] substantiv | żaglowiec(marynarka) statek z żaglami, napędzany siłą wiatru; |
sjöfart [~en] substantiv | nawigacja(astronomia, astronomiczny) (lotnictwo, lotniczy) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) nauka o prowadzeniu statków wodnych lub powietrznych żegluga(marynarka) transport wodny |
stridsfartyg [~et; pl. ~] substantiv | okręt wojenny(marynarka) uzbrojony statek wchodzący w skład sił zbrojnych państwa; |
uppfart [~en ~er] substantiv | dojazdnoun |
vallfart [~en ~er] substantiv | pielgrzymkanoun |