słownik Szwedzko-Polski »

fana w języku polskim

SzwedzkiPolski
fana [~n fanor] substantiv

bandera(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) flaga określająca przynależność państwową statku wodnego;
noun

chorągiewnoun
przytwierdzony do drzewca płat tkaniny o określonych barwach i godłach, ozdobiony haftem, będący znakiem państwa, miasta, oddziału wojskowego, organizacji społecznej, politycznej, itp.;

flaganoun
płat tkaniny określonego kształtu, barwy i znaczenia, przymocowywany do drzewca lub masztu

fana pryda med tagelplym

buńczuk(historia, historyczny, historycznie) drzewce zakończone kulą lub grotem, ozdobione końskim włosiem, stanowiły symbol władzy na dawnych kresach wschodnich;

fanart

fanart(sztuka) działalność artystyczna w środowisku fanów;

fanatiker [~n; pl. ~] substantiv

fanatyczkanoun
żarliwa zwolenniczka idei lub religii

fanatyknoun
żarliwy zwolennik idei lub religii

oszołom(potocznie, potoczny) człowiek wierzący bezgranicznie w jakąś ideologię, ślepo jej podporządkowany
noun

fanatisk [~t ~a] adjektiv

fanatycznieadjective
w sposób fanatyczny, w sposób właściwy fanatykowi

fanatycznyadjective
charakteryzujący się fanatyzmem

fanatism [~en] substantiv

fanatyzmnoun
postawa charakteryzująca się ślepą i bezkrytyczną wiarą w słuszność jakichś poglądów politycznych, religijnych lub społecznych

renfana [~n -fanor] substantiv

wrotycz(botanika, botaniczny) Tanacetum L., roślina z rodziny astrowatych o dużych, pierzastych liściach i kwiatach zebranych w koszyczki;
noun