fader w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fader | duszpasterz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny, któremu powierzono obowiązki względem grupy wiernych ojciecmężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka); ojcieczałożyciel, pierwszy przedstawiciel; |
| Fader vår | Ojcze nasz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa chrześcijańska zaczynająca się od słów „Ojcze nasz”; |
| faderlig [~t ~a] adjektiv | ojcowskiadjective ojcowskiadjective |
| fadermördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna] substantiv | ojcobójca(książkowy) zabójca własnego ojca |
| far [fadern; pl. fäder, best. pl. fäderna, el. åld. fädren] | ojciecmężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka); ojcieczałożyciel, pierwszy przedstawiciel; |
| faderskap [~et] substantiv | ojcostwonoun |
| faderskapsledighet [~en ~er] substantiv | urlop ojcowski(potocznie, potoczny) urlop, z którego korzysta ojciec noworodka lub niemowlęcia w celu sprawowania nad nim opieki urlop ojcowski(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) urlop udzielany ojcu dziecka w wymiarze do 2 tygodni, przysługujący do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia albo urlop udzielany ojcu dziecka przysposobionego |
| fadersnamn [~et; pl. ~] substantiv | patronimiczny(językoznawstwo, językoznawczy) utworzony od imienia ojca |
| biktfader | spowiednik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny wysłuchujący spowiedzi; |
| farfar [-fadern -fäder] substantiv | dziadek(potocznie, potoczny) starszy pan, mężczyzna w podeszłym wieku dziadeknoun dziadeknoun dziadek ojczysty(dawniej, dawny) ojciec ojca |
| förfader [~n -fäder] substantiv | ascendent(dawniej, dawny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) każdy przodek danej osoby; dziad(przestarzałe, przestarzały) (podniośle) dziadek praojciecnoun przodeknoun wstępny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przodek danej osoby; |
| Gud Fader | Bóg Ojciec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej; |
| gudfar [-fadern -fäder] substantiv | ojciec chrzestny(kościelny) mężczyzna przedstawiający do chrztu osobę chrzczoną |
| i Faderns och Sonens och Den Heliga Andens namn | w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę |
| kyrkofader [~n -fäder] substantiv | ojciec Kościoła(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) starożytny pisarz lub teolog chrześcijański; |
| morfar [-fadern -fäder] substantiv | dziadek(potocznie, potoczny) starszy pan, mężczyzna w podeszłym wieku dziadeknoun dziadeknoun dziadek macierzysty(przestarzałe, przestarzały) ojciec matki |
| styvfader | ojczym(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) mąż matki, który nie jest ojcem biologicznym |
| styvfar [-fadern -fäder] substantiv | ojczym(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) mąż matki, który nie jest ojcem biologicznym |
| svärfar [-fadern -fäder] substantiv | teśćnoun |
