Szwedzki | Polski |
---|---|
förse [försåg hellre än försedde, försett, försedd n. försett, pres. förser] verb | dobieraćverb zaopatrywaćverb |
förse sig med förråd | zaopatrywaćgromadzić potrzebne rzeczy |
förseelse [~n ~r] substantiv | wykroczenie(książkowy) działanie sprzeczne z przyjętymi normami, zasadami wykroczenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę i zagrożony karą aresztu, ograniczenia wolności, grzywny lub nagany; występek(książkowy) czyn niewłaściwy moralnie, niezgodny z normami społecznymi |
försegla [~de ~t] verb | pieczętować(przenośnie, przenośnia) ostatecznie coś potwierdzać, przesądzać pieczętowaćverb pieczętowaćverb przybijaćverb |
försegling [~en ~ar] substantiv | plomba(technologia, technika, techniczny) mechanizm zabezpieczający zawierający znak właścicieli lub nadawców; |
försena [~de ~t] verb | odwlekaćverb opóźniaćverb spóźniać sięverb |
försenad | opieszałypowolny w wykonywaniu pewnych czynności spóźnionymający miejsce, przybywający, udzielany za późno spóźnionymający opóźnienie, przybywający po wyznaczonym terminie |
försening [~en ~ar] substantiv | opóźnienienoun |
för ... sedan | wcześniejprzed upływem pewnego określonego czasu; przed jakimś wydarzeniem |
för... sedan | temu…używana po określeniu czasu, oznaczająca, że jakieś wydarzenie odbyło się przed tym odstępem czasu |
hovförsedd | kopytnytaki, który ma kopyta |
utförsel [~n] substantiv | wywóznoun |