słownik Szwedzko-Polski »

förneka w języku polskim

SzwedzkiPolski
förneka [~de ~t] verb

negowaćverb
odrzucać, podważać słuszność czegoś

negowaćverb
zaprzeczać

odrzucaćverb
unikać potwierdzenia a nawet zaprzeczać

przeczyćverb
odrzucać dane twierdzenie

wypierać sięverb

wyrzecverb
wyprzeć się czegoś lub kogoś

wyrzekaćverb
nie przyznawać się do związku z kimś lub czymś

zaprzeczalnyverb
możliwy do zaprzeczenia

zaprzeczaćverb
kwestionować prawdziwość

gudsförnekare [~n; pl. ~, best. pl. -förnekarna] substantiv

ateistanoun
człowiek odrzucający wiarę w istnienie bogów