słownik Szwedzko-Polski »
förhör w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| förhör [~et; pl. ~] substantiv | interrogacja(przestarzałe, przestarzały) zadawanie pytań podczas przesłuchania w śledztwie przesłuchanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czynność w procesie, która ujawnia wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka lub opinie biegłego |
| förhöra [förhörde, förhört, pres. förhör] verb | przepytywaćverb przesłuchiwaćverb |
| förhöra sig | dowiadywać siędomagać się informacji usilnie pytając o coś |
