förhållande w języku polskim

Szwedzki	Polski
förhållande [~t ~n] substantiv	stosuneknoun sposób obcowania między różnymi jednostkami stosuneknoun warunki, w jakich coś ma miejsce, sytuacja stosuneknoun zależność między różnymi elementami sytuacjanoun zespół okoliczności, stan, w którym ktoś lub coś się znajduje lub coś się dzieje
förhållandevis adverb	stosunkowoadverb w stosunku do czego lub kogo względnieadverb do jakiegoś stopnia

Szwedzki

Polski

förhållande [~t ~n] substantiv

stosuneknoun
sposób obcowania między różnymi jednostkami

stosuneknoun
warunki, w jakich coś ma miejsce, sytuacja

stosuneknoun
zależność między różnymi elementami

sytuacjanoun
zespół okoliczności, stan, w którym ktoś lub coś się znajduje lub coś się dzieje

förhållandevis adverb

stosunkowoadverb
w stosunku do czego lub kogo

względnieadverb
do jakiegoś stopnia

Historia wyszukiwania