förbrytare w języku polskim

Szwedzki	Polski
förbrytare [~n; pl. ~, best. pl. förbrytarna] substantiv	przestępcanoun osoba, która dopuściła się przestępstwa zbrodniarznoun człowiek, który popełnił zbrodnię
krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna] substantiv	zbrodniarz wojennynoun

Szwedzki

Polski

förbrytare [~n; pl. ~, best. pl. förbrytarna] substantiv

przestępcanoun
osoba, która dopuściła się przestępstwa

zbrodniarznoun
człowiek, który popełnił zbrodnię

krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna] substantiv

Historia wyszukiwania