fång w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fång [~et; pl. ~] substantiv | nabycienoun naręczenoun |
| fånga | przejmowaćzatrzymywać kogoś lub coś w drodze schwytać(książkowy) złapać łapaćpolować na coś lub łowić |
| fånga [~de, ~t] substantiv | uwiezicnoun |
| fånga [~de, ~t] | łapaćchwytać coś, co znajduje się w ruchu, zostało rzucone |
| fånge [~n fångar] substantiv | brankanoun na uwięzinoun więzieńnoun |
| fångenskap [~en] substantiv | inkarceracja(książkowy) (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) pozbawienie wolności, uwięzienie niewolanoun niewolanoun |
| fångst [~en ~er] substantiv | chwytaćnoun połównoun wychwytywaćnoun |
| blickfång [~et; pl. ~] substantiv | centrum uwaginoun pole widzenianoun |
| kofångare [~n; pl. ~, best. pl. -fångarna] substantiv | kozioł odbojowynoun kozioł oporowynoun zderzak(motoryzacja) element pojazdu służący do złagodzenia zderzenia pojazdu z drugim pojazdem lub przeszkodą; |
| krigsfånge [~n -fångar] substantiv | jeniecnoun |
| omfångsrik [~t ~a] adjektiv | obszernyadjective |
| råttfångare [~n; pl. ~, best. pl. -fångarna] substantiv | szczurołapnoun |
| stötfångare [~n; pl. ~, best. pl. -fångarna] substantiv | zderzak(motoryzacja) element pojazdu służący do złagodzenia zderzenia pojazdu z drugim pojazdem lub przeszkodą; |
| ta sitt förnuft till fånga | opamiętywaćodzyskiwać kontrolę nad swoim zachowaniem i zaczynać postępować rozsądnie |
| tillfångata [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar] verb | ujęcieverb |
| valfångst [~en ~er] substantiv | wielorybnictwonoun |
