słownik Szwedzko-Polski »

etik w języku polskim

SzwedzkiPolski
etik [~en] substantiv

etyka(filozofia, filozoficzny) dział filozofii zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne;
noun

etiker [~n; pl. ~] substantiv

etyk(edukacja, edukacyjny) (filozofia, filozoficzny) specjalista w zakresie etyki
noun

etikett [~en ~er] substantiv

etykietanoun
nalepka na produkcie zawierająca jego nazwę, zawartość, cenę itp.

etykietanoun
zbiór norm i zasad panujących w określonej grupie społecznej lub środowisku;

etykietkanoun

analgetika

analgetyczny(medycyna, medyczny) zmniejszający ból

przeciwbólowyzwalczający ból

analgetikum [~et; pl. ~] substantiv

analgetyk(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) środek przeciwbólowy, lek przeciwbólowy;
noun

anestetikum [~et; pl. ~] substantiv

anestetyk(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (medycyna, medyczny) środek do znieczulenia ogólnego lub miejscowego;
noun

anti-estetik

antyestetyka(sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pogląd sprzeciwiający się estetyzmowi

aritmetik [~en] substantiv

arytmetycznynoun
dotyczący arytmetyki, związany z arytmetyką

arytmetyka(matematyka, matematyczny) gałąź matematyki, zajmująca się własnościami liczb i związkami między liczbami;
noun

rachunki(potocznie, potoczny) (przestarzałe, przestarzały) (edukacja, edukacyjny) matematyka jako przedmiot w początkowym okresie nauczania
noun

rachunkowy(matematyka, matematyczny) dotyczący obliczeń; dokonywany rachunkiem
noun

cybernetik [~en] substantiv

cybernetyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o procesach sterowania oraz przekazywania i przekształcania informacji w systemach;
noun

diabetiker [~n; pl. ~] substantiv

diabetyk(medycyna, medyczny) osoba chora na cukrzycę
noun

dietetik [~en] substantiv

dietetyka(medycyna, medyczny) nauka zajmująca się zasadami racjonalnego żywienia człowieka, w zależności od wykonywanej pracy lub stanu zdrowia;
noun

endoplasmatiskt retikel

retikulum endoplazmatyczne(mikrobiologia, mikrobiologiczny) wewnątrzkomórkowy i międzykomórkowy system kanałów odizolowanych od cytoplazmy podstawowej błonami biologicznymi;

epigenetik

epigenetyka(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) badanie dziedziczności pozagenowej;

estetik [~en ~er] substantiv

estetyka(filozofia, filozoficzny) (sztuka) nauka o pięknie;
noun

estetykanoun
ładny, gustowny wygląd czegoś

farmakokinetik

farmakokinetyka(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) dział farmakologii badający zmiany stężenia substancji w ustroju, zwłaszcza leków i ich metabolitów, w miarę upływu czasu;

fonetik [~en] substantiv

fonetyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się opisywaniem głosek danego języka;
noun

fonetiker [~n; pl. ~] substantiv

fonetyknoun
językoznawca zajmujący się fonetyką

genetik [~en] substantiv

genetykanoun
dziedzina naukowa zajmująca się badaniami nad dziedzicznością;

genetiker [~n; pl. ~] substantiv

genetyknoun

heretiker [~n; pl. ~] substantiv

heretyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) zwolennik herezji
noun

homiletik [~en] substantiv

homiletyka(teologia, teologiczny) dyscyplina teologiczna, nauka o układaniu i wygłaszaniu kazań;
noun

kinetik [~en] substantiv

kinetykanoun

kosmetik [~en] substantiv

kosmetyknoun
substancja, produkt przeznaczony do pielęgnacji, oczyszczania, ochrony i upiększania ciała lub włosów

kosmetika [~n] substantiv

kosmetykanoun
sztuka upiększania, pielęgnowania ciała, włosów; stosowanie środków lub zabiegów mających na celu pielęgnowanie ciała lub włosów

kosmetiker [~n; pl. ~] substantiv

kosmetyczkanoun
kobieta, która wykonuje zabiegi kosmetyczne;

rebetiko

rebetiko(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (etnografia, etnograficzny) gatunek tradycyjnej wokalnej muzyki greckiej, z buzuki jako instrumentem wiodącym, a będącej miksem muzyki bizantyjskiej, zachodniej i orientalnej, zapoczątkowanej w XIX w. przez ludzi z biedoty miejskiej i marginesu społecznego;

teoretiker [~n; pl. ~] substantiv

teoretyknoun
naukowiec zajmujący się nauką teoretyczną

vett och etikett

dobre manieryumiejętność porządnego, kulturalnego zachowywania się; dobre wychowanie

ogładazdolność właściwego zachowania się