słownik Szwedzko-Polski »

dyrkare w języku polskim

SzwedzkiPolski
dyrkare [~n; pl. ~, best. pl. dyrkarna] substantiv

wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją;
noun

avgudadyrkare

bałwochwalcaczciciel bożków

bałwochwalczyzwiązany z bałwochwalstwem lub bałwochwalcą, dotyczący bałwochwalstwa

czcicielczłowiek, który oddaje cześć komuś lub czemuś