dyka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| dyka [dök, dykt, pres. dyker] verb | nurkowaćverb zanurzaćverb |
| dyka upp | pogłośnić(potocznie, potoczny) spowodować, że jakieś urządzenie wydaje głośniejsze dźwięki skrócićzmniejszyć długość układaćo wydarzeniach, sytuacji: rozwijać się wypływaćwydostawać się na powierzchnię (np. wody) wyrastaćpojawiać się niespodzianie wywracaćzmieniać stronę czegoś na opak wyzwolićwystąpić, ujawnić się nagle, niespodzianie wyłaniaćstać się widocznym |
| dykare [~n; pl. ~, best. pl. dykarna] substantiv | nureknoun |
| bradykardi [~n] substantiv | bradykardia(medycyna, medyczny) stan, kiedy częstość akcji serca wynosi poniżej pięćdziesięciu razy na minutę; |
| fridykare [~n; pl. ~, best. pl. -dykarna] substantiv | freediver(sport, sportowy) osoba uprawiająca freediving |
| rödhuvad dykand | hełmiatka(ornitologia, ornitologiczny) Netta rufina, średni ptak wodny z upierzeniem głowy tworzącym puszysty hełm; |
| vitögd dykand | podgorzałka(ornitologia, ornitologiczny) Aythya nyroca, brązowy ptak wodny zamieszkujący wyspowo Eurazję; |
