dy w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| dynamik [~en ~er] substantiv | dynamika(fizyka, fizyczny) dział mechaniki zajmujący się ruchem ciał materialnych pod działaniem sił; sprężystynoun |
| dynamisk [~t ~a] adjektiv | dynamicznyadjective |
| dynamit [~en] substantiv | dynamitnoun |
| dynamitard [~en ~er] substantiv | kasiarz(potocznie, potoczny) złodziej okradający kasy pancerne |
| dynamo [~n ~r] substantiv | dynamo(elektryczność) prądnica, zwykle rowerowa |
| dynasti [~n ~er] substantiv | dynastianoun |
| dynastisk [~t ~a] adjektiv | dynastycznyadjective |
| dynga [~n] substantiv | głupotynoun łajnonoun |
| dyning [~en ~ar] substantiv | martwa falanoun następstwanoun reperkusjenoun rozkołysnoun |
| dynvar [~et; pl. ~] substantiv | poszwa(krawiectwo) element pościeli, którym powleka się pierzynę, kołdrę lub poduszkę |
| dyr [~t ~a] adjektiv | drogiadjective kosztownyadjective |
| dyrbar [~t ~a] adjektiv | cennyadjective zasobnyadjective |
| dyrbarhet [~en ~er] substantiv | klejnot(jubilerstwo, jubilerski) drogocenny kamień lub wyrób jubilerski |
| dyrgrip [~en ~ar] substantiv | klejnot(jubilerstwo, jubilerski) drogocenny kamień lub wyrób jubilerski kosztownośćnoun |
| dyrk [~en ~ar] substantiv | Dzietrzych(staropolski) imię męskie wytrych(technologia, technika, techniczny) zakrzywiony pręt zastępujący klucze, którym otwiera się zamki; |
| dyrka [~de ~t] verb | adorować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oddawać cześć Bogu lub obiektom kultu religijnego czcićverb wielbić(przestarzałe, przestarzały) czcić, oddawać cześć |
| dyrkan [best. ~] substantiv | adoracjanoun czczenienoun |
| dyrkare [~n; pl. ~, best. pl. dyrkarna] substantiv | wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; |
| dyrt | drogood: drogi (wart dużo pieniędzy) |
| dysa [~n dysor] substantiv | dysza(technologia, technika, techniczny) część przewodu, w której zwiększa się energia kinetyczna płynu |
| dysenteri [~n] substantiv | czerwonka(medycyna, medyczny) ostra choroba zakaźna, której objawem jest krwawa biegunka dyzenteria(medycyna, medyczny) ostra choroba zakaźna jelit, (zobacz) czerwonka Ruhra(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Niemczech, prawy dopływ Renu; |
| dysfagi | dysfagia(medycyna, medyczny) zaburzenie połykania; |
| dysfemism | |
| dysfori | dysforia(psychologia, psychologiczny) zły nastrój występujący w zaburzeniach psychicznych, samopoczucie nacechowane drażliwością, skłonnością do agresji i czynów impulsywnych; |
| dysfunktion [~en ~er] substantiv | dysfunkcjanoun |
| dysfunktionell [~t ~a] adjektiv | dysfunkcyjnyadjective |
