dunst w języku polskim

Szwedzki	Polski
dunst [~en ~er] substantiv	mgłanoun zawiesina mikroskopijnych kropelek wody unosząca się nisko nad ziemią w postaci obłoku utrudniającego widoczność; oparnoun para(fizyka, fizyczny) woda w stanie gazowym; noun wyziewnoun
dunsta [~de ~t] verb	ginąćverb gubić się, zostawać zgubionym parowaćverb ulatniać sięverb zginąćverb być zagubionym, w trudnej sytuacji zgubićverb zabłądzić
avdunsta [~de ~t] verb	odparowaćverb
bortdunsta	rozpraszaćtracić uwagę
slå blå dunster i ögonen	mydlić oczyświadomie, celowo wprowadzać w błąd pozorami, okłamywać, oszukiwać
utdunsta [~de ~t] verb	wydzielać(o zapachu, dymie itp.) wydostawać się, wydobywać się na zewnątrz verb wydzielaćverb być czegoś źródłem (zapachu, substancji)

Historia wyszukiwania